کوکائین

کوکائین یک ماده محرک و اعتیادآور قوی است که به داروی دهه ۱۸۸۰ و ۱۸۹۰ لقب گرفته است، چرا که در این دوران رواج بسیار یافته و به وفور مصرف می‌شده است. با این وجود کوکائین یک داروی جدید نیست و درواقع یکی از قدیمی‌ترین مواد مخدر به شمار می‌آید. برگ‌های گیاه کوکا که منبع تهیه کوکائین هستند، از هزاران سال پیش تاکنون، توسط انسان خورده و مصرف شده است. بوته کوکا در کرانه‌های کوه‌های آند در آمریکای جنوبی می‌روید. بومیان پرو و بولیوی از برگ‌های آن برای افزایش تحمل و کاهش گرسنگی استفاده می‌کرده‌اند. کوکائین خالص در اوایل قرن بیستم به‌عنوان یک داروی مؤثر در بی‌حسی‌های موضعی به ویژه در جراحی‌های چشم، بینی و گلو شناخته شد اما به‌تدریج با روشن شدن عوارض اعتیادآور ناشی از آن از عرصه پزشکی کنار گذاشته شد و در ردیف مواد غیرقانونی مثل مرفین و هروئین قرار گرفت. امروزه کوکایین یکی از پرمصرف‌ترین مواد در میان جوانان و نوجوانان را تشکیل می‌دهد. اما به دلیل نیاز به مصرف مداوم این ماده در عین حال گران بودن آن، بیشتر در میان اقشار مرفه جامعه رواج دارد. جوانان ۱۸ تا ۲۵ ساله بیشترین گروه سنی مصرف کننده کوکایین را تشکیل می‌دهند. همچنین مصرف این ماده در میان مردان دو برابر زنان می‌باشد.

کوکائین، پودری سفید، نرم، شفاف، کریستالی و با طعم تلخ است که از برگ‌های بوته گیاهی به‌نام “اریتروکسیلون کوکا” که از گیاهان بومی آمریکای جنوبی است استخراج می‌شود. کوکائین از جمله مواد محرک و بسیار قوی است که مستقیماً بر مغز اثر گذارده، خلق فرد را بالا برده و سرخوشی فراوان ایجاد می‌کند. کوکائینی که در بازار قاچاق مواد عرضه می‌شود معمولاً به شکل پودر سفید رنگی است که با نام‌های کک (Coke)، سی (C)، برف (Snow)، دانه برف (Flake) و …شناخته می‌شود. دلالان خیابانی معمولاً کوکایین را با برخی مواد خنثی مثل نشاسته، پودر تالک و شکر یا برخی مواد فعال مثل پروکائین یا بنزوکائین (که بی‌حس کننده موضعی هستند) و یا با برخی مواد محرک مثل آمفتامین‌ها مخلوط می‌کنند. بنابراین مصرف‌کننده‌ها از ترکیبات اصلی کوکائینی که به دست آن‌ها می‌رسد، مطلع نیستند.